Archiwa: Gry

Absolwent Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie. Tworzy  , artbooki, filmy, instalacje. Jest kuratorem wystaw i autorem esejów. Eksperymentuje i prowadzi dyskusje z przeszłością, czego przykładem może być   i jego nagrobek jako temat jednej z jego z instalacji. Tworzy alternatywne wersje historii, lubi  , wykorzystuje w pracach symbole ezoteryczne i religijne. Do przedstawienia swoich wizji wybiera trzy kolory: biel,   i czerwień, oraz trzy figury geometryczne: trójkąt,   i  . Okładka powieści graficznej  , opartej na motywach twórczości Brunona Schulza, spełnia te kolorystyczne i geometryczne warunki. Obiektem jego zainteresowań może być zarówno Wawel jak i  . Fascynuje go powolne pochłanianie wytworów człowieka przez przyrodę.

Chciał zostać matematykiem, przez wiele lat jego narzędziem pracy była  , a teraz zajmuje się sztukami plastycznymi. Miał  , gdy odkrył w sobie pasję malarską. Rysuje, szkicuje, wycina i wykleja, tworząc niepowtarzalne prace. Jego ulubionym tematem jest  , ale potrafi wykonać  , na którym znajdzie się czajnik, kubek czy  . „Papierowe malarstwo” Albina Talika ciągle się zmienia i dojrzewa. Pozornie pogodne, zawiera pytania o kondycję człowieka, istotę miłości, dobra i zła. Artysta najlepiej czuje się na krakowskich Dębnikach, które na jego obrazach stają się odrealnione i melancholijne.

Absolwent Akademii Muzycznej w Krakowie, pedagog, bywalec światowych scen, koncertujący i nagrywający z wieloma artystami. Jego instrument –   – towarzyszy mu od wczesnego dzieciństwa – nie pamięta, kiedy zaczął grać. Już w wieku   rozpoczął studia w Paryżu. Choć w jego repertuarze jest i  , i Beethoven, szczególne miejsce w jego sercu zajmuje  . Ma na swoim koncie prawykonania utworów polskich i zagranicznych kompozytorów. Lubi nawiązywać dialog z przeszłością, co widoczne jest zarówno w jego muzycznych, jak i pozamuzycznych zainteresowaniach. Od najmłodszych lat pasjonuje go   oraz dzieje wojskowości i krakowskie fortyfikacje.

Pianista, kompozytor, producent muzyczny, absolwent Wydział Jazzu i Muzyki Rozrywkowej Akademii Muzycznej w Katowicach, wykładowca Akademii Muzycznej w Krakowie. Odznaczony między innymi Srebrnym Krzyżem Zasługi oraz Brązowym Medalem „Zasłużony Kulturze Gloria Artis”. Muzyk, dla którego dziś najważniejsze są dwa instrumenty:   i  . Wielbiciel polskiej i amerykańskiej tradycji muzycznej, koncertował w wielu krajach, pisał dla niezliczonej liczby wykonawców. Łączy muzykę poważną z jazzem i muzyką ludową. W założonej przez siebie ekumenicznej grupie  wykonywał współczesny gospel. Inspiracją dla jego nowych utworów stał się  . Na najnowszej, nagranej w Nowym Jorku płycie , amerykańskim motywom towarzyszą dźwięki liry korbowej.

Absolwent polonistyki i filmoznawstwa. Człowiek renesansu. Wydawca, pisarz, redaktor. Na Uniwersytecie Jagiellońskim prowadzi  , jako wydawca promuje książki młodych pisarzy i pisarek, zajmuje się też tłumaczeniami, redaguje prace naukowe i organizuje festiwale literackie. Stary   to dla niego prawdziwy skarb. Interesuje się też światem Polski powiatowej, do której zwiedzania służył mu  . Efaktem tej wyprawy jest wydana ostatnio książka  .   ulicy Zwierzynieckiej, któremu przeszkadza „turystoza” i gentryfikacja Krakowa. Choć do celów twórczych wykorzystuje nowoczesne technologie i platformy internetowe, nadal ma w posiadaniu analogowy  . Czuje sentyment do miejsc, które mimo upływu lat nadal służą zwykłym mieszkańcom miasta.

Urodzona w Krakowie artystka – aktywistka. Łączy sztukę z aktywizmem ekologicznym. W jej życiu dużą rolę odgrywają   i  . Jest współtwórczynią Centrum Sztuki Współczesnej   – pracowni artystycznej dla aktywistów. Broni przestrzeni publicznej przed bezmyślnymi urzędnikami i chciwymi deweloperami. Założony przez nią i jej przyjaciół   Kolektyw przyczynił się do uratowania krakowskiego Zakrzówka przed zabudową. Jest autorką książki  , opowiadającej o tym, jak wspaniałą zabawą może być wspinanie się na drzewa. Od wielu lat zajmuje się organizacją Wodnej Masy Krytycznej, oddolnego święta Wisły.

Fotografka, fotoreporterka, fotoedytorka. Autorka wielu projektów, publikacji i wystaw. Dwukrotnie nominowana do nagrody  . W centrum jej twórczych zainteresowań stoi człowiek. Znana z sesji zdjęciowej, w której wzięły udział kelnerki i kucharki restauracji  . Prezent od mamy,   i 150 zdjęć nowożeńców, którym Zofia Makara udzielała ślubu w Urzędzie Stanu Cywilnego, zaowocował projektem   i powrotem do fotografowanych przed laty osób. Jej   jest narzędziem, które niekiedy musi ustąpić pola pasji fotoedytorskiej w redakcji „Tygodnika Powszechnego”. Ostatnio współtworzyła też „książkę do pisania”, której bohaterem jest  .

Mieszka w Krakowie, w swojej twórczości i badaniach wędruje po Małopolsce, Rumunii i Bałkanach. Jest autorem tekstów naukowych, esejów, tłumaczeń. Patronką nagrody poetyckiej, która otrzymał jest  . W podróżach po Krakowie i okolicach przydaje mu się  . Bardzo ważnym elementem jego świata jest przyroda. Może właśnie dlatego na okładce jego „Drożdżowni” widnieje  ? Interesują go  , czemu wyraz dał w tytule swojego zbioru prozy poetyckiej. Jest też autorem zbioru esejów „Wolność krzepi”, poświęconych miejscom związanym z rokiem   i odzyskaniem przez Polskę niepodległości.

Krakowianka, dziennikarka, reporterka. Jej dzielnicą jest  , w której od zawsze mieszka, i o której pisze. Twierdzi, że historia tego miejsca to dzieje Polski w pigułce. Lubi  , które kojarzą jej się ze światem dzieciństwa, wyprawami do lasu i przestrogami babci. Jej drugą ojczyzną jest   . To jej poświęciła książkę „Strup”, za którą otrzymała nagrodę im. Ryszarda Kapuścińskiego. Z radością zbiera materiały do reportaży, ale samo pisanie określa jako  . Wiele tekstów poświęca kobietom, na przykład reporterską książkę  . W swoich publikacjach oprowadza czytelników po czasach i miejscach wartych przywrócenia zbiorowej pamięci: szlaku architektury drewnianej, ważnych dla naszej historii instytucjach. Opowiada o losach regionu za pomocą starych przedmiotów.

Aktorka związana z Krakowem przez całe swoje życie zawodowe. Jej macierzystą sceną jest Teatr  , ale występuje też między innymi w sztukach Teatru STU. Miejscem pracy pedagogicznej Urszuli Grabowskiej jest  . Prywatnie i zawodowo zwiedza Polskę, bardzo często można ją spotkać w   kursującym między Krakowem a Warszawą. Znana z wielu wybitnych ról teatralnych, między innymi Lizawiety Nikołajewny w „Biesach” czy Desdemony w „Otellu”. Szeroką publiczność kinową i krytyków zachwyciła jej rola w filmie   Feliksa Falka. Nagrodą za ten występ stał się  , którym uhonorowana została w 2011 roku. Najbliższą sercu dzielnicą Krakowa jest dla Urszuli Grabowskiej  , w której się wychowała.